Alevlerin Arasından

Bir trajedinin ardındanhatırladığınız şeyler oldukça tuhaftır. Ev yerle bir olurken kulakları sağıreden patlama. Karımı ararken yaşadığım felç edici korku.

Onu dışarıtaşırken gözlerimi yakan kör edici duman. Ama hayatımın geri kalanında ruhumakazınacak olan şey, kollarımdaki kadının karım olmadığı gerçeğinin sarsıcıfarkındalığı olacaktı.

Sadece Bree ve ben hayattakalmıştık. İkimizin de o geceden sonraki hayatına yaşamak denirse tabii…Gidecek başka yeri olmayan bekâr bir baba olarak onun misafir evine taşındım.Ve bir şekilde, suçluluk duygusu ve kederle, beklenmedik bir ekip oluşturduk.

Yıllar sürdü amagülümsemesinin yavaş yavaş geri dönüşünü izledim, yavaş ve hayat değiştiricibir hal alışını. Beraber saatlerce, hiç konuşmadan dışarıda oturabiliyorduk vebu bile göğsümdeki büyük boşluğu yeni bir hayatla dolduruyordu. Onu o yangındanben çıkarmış olabilirdim ama gerçek şuydu ki, beni kurtaran kişi Bree’ydi. Biziyileştikçe, geçmişin sırları ve yalanları küllerin içinde yeniden tutuşmatehdidiyle yanmaya başladı.